عراقچی: ایران و پاکستان آینده‌ای مشترک را رقم می‌زنند
وزیر امور خارجه در مقاله‌ای نوشت: ایران و پاکستان متعهد به نظمی منطقه‌ای هستند که در آن کشورهای مسلمان سرنوشت خود را به دست گیرند و با همکاری، آینده‌ای مشترک را رقم بزنند.
سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه در آستانه سفر مسعود پزشکیان رئیس جمهوری اسلامی ایران به پاکستان، مقاله‌ای با عنوان «آینده‌ای مشترک» منتشر کرد.
به گزارش مهر، متن مقاله عراقچی به شرح زیر است:
«یکی از اصول بنیادین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، گسترش روابطی قوی، باثبات و مبتنی بر منافع متقابل با کشورهای همسایه است.
در این چارچوب، روابط ما با پاکستان جایگاهی ویژه دارد؛ رابطه‌ای که تنها بر مبنای مجاورت جغرافیایی تعریف نمی‌شود، بلکه ریشه در قرن‌ها تجربه مشترک تمدنی، همسویی مذهبی، پیوندهای فرهنگی و منافع راهبردی همگرا دارد. ایران و پاکستان به‌عنوان دو کشور مستقل که در نقطه‌ای راهبردی از قاره آسیا قرار گرفته‌اند، نه‌تنها می‌توانند از شراکتی پایدار سود ببرند، بلکه توان آن را دارند که نقشی تعیین‌کننده در آینده منطقه ایفا کنند.
سفر آتی رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان به پاکستان، نماد این شتاب روزافزون در روابط دوجانبه است. این سفر در ادامه‌ی تاریخچه‌ای از تعاملات سطح بالا، از جمله سفر تاریخی رئیس‌جمهور فقید، سید ابراهیم رئیسی، به اسلام‌آباد و سفر متقابل نخست‌وزیر شهباز شریف به تهران انجام می‌شود. این تبادلات و مشورت‌های دیپلماتیک مستمر میان مقامات عالی‌رتبه دو کشور، فراتر از مناسبات تشریفاتی هستند و نشان از همسویی راهبردی عمیقی دارند.
این روند نشان می‌دهد که دو کشور آگاهانه و با نگاهی هدفمند، در حال ارتقا روابط خود به سطحی تأثیرگذار در معادلات منطقه‌ای هستند.
ایران و پاکستان دارای مرزی ۹۰۰ کیلومتری هستند که صرفاً خطی برای جدایی دو کشور نیست، بلکه پلی است که قرن‌ها ملل و تمدن‌ها را به هم متصل کرده است. در این مرز، نه‌تنها کالا بلکه اندیشه‌ها، زبان‌ها، اشعار و باورهایی جریان یافته‌اند که تا امروز جوامع ما را سرزنده نگه داشته‌اند. از آئین نوروز تا سنت‌های مشترک صوفیانه، این پیوندهای فرهنگی و معنوی، حس اعتماد و آشنایی پایداری را پدید آورده‌اند که پایه‌ای برای همکاری‌های سیاسی محسوب
می‌شود.
این پیوند با نزدیکی مذهبی نیز تقویت می‌شود. ایران و پاکستان به‌عنوان دو ملت مسلمان پرافتخار، بر اصول اسلامی چون عدالت، شفقت و همبستگی استوارند. این ارزش‌ها نه‌تنها عامل انسجام درونی‌اند، بلکه جهت‌دهنده رفتار بین‌المللی ما نیز هستند. همین ارزش‌هاست که ما را وادار می‌کند در حمایت از آرمان‌هایی چون مسأله فلسطین در کنار هم بایستیم، در برابر ظلم سکوت نکنیم و صلح را از مسیر همکاری و احترام متقابل پیگیری کنیم.
از منظر اقتصادی نیز ظرفیت‌های مکمل میان دو کشور فرصت‌هایی بی‌نظیر ایجاد می‌کند. پویایی بخش کشاورزی پاکستان و منابع غنی انرژی ایران، در کنار علاقه مشترک به گسترش زیرساخت‌های ارتباطی، زمینه‌ای طبیعی برای همگرایی اقتصادی فراهم کرده‌اند. علاوه بر این هماهنگی‌های بخشی، هر دو کشور به چشم‌انداز بلندمدتی برای ایجاد اقتصادی باز، عادلانه و وابسته به همکاری‌های منطقه‌ای باور دارند. با هم‌راستا کردن چشم‌اندازها، ایران و پاکستان می‌توانند شراکتی اقتصادی مبتنی بر تاب‌آوری متقابل، پیشرفت فناورانه و رشد فراگیر بنیان نهند؛ همکاری‌ای که می‌تواند تحولی واقعی در سطح زندگی مردم، ایجاد اشتغال و الگوسازی برای توسعه‌ای منطقه‌ای و بومی داشته باشد.
در شرایطی که تهدیدهای فراملی، امنیت مشترک ما را به خطر انداخته‌اند، ایران و پاکستان با هوشیاری در برابر شبکه‌های تروریستی فعال در مناطق مرزی ایستاده‌اند. هماهنگی در مبارزه با تروریسم یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. در کنار این تهدیدهای محلی، هر دو کشور با چالش‌های راهبردی وسیع‌تری نیز روبرو هستند، از جمله اقدامات تهاجمی و بی‌ثبات‌کننده در منطقه. نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، اشغال سوریه و لبنان، و حملات اخیر بی‌دلیل به خاک ایران، همگی ضرورت واکنش مشترک و هماهنگ به نیروهای آشوب‌طلب و سلطه‌جو را برجسته می‌سازد. دولت‌های مسئول نمی‌توانند در برابر چنین تهدیدهایی سکوت کنند. زمان آن رسیده است که هماهنگی امنیتی را تعمیق ببخشیم و موضعی روشن و واحد در مجامع بین‌المللی اتخاذ کنیم.
در این راستا، ایران موضع اصولی دولت پاکستان را در محکومیت بی‌قید و شرط تجاوز نظامی اسرائیل و آمریکا به خاک ایران در ژوئن ۲۰۲۵، عمیقاً ارج می‌نهد. در زمانی که قدرت‌های غربی طرف اشتباه تاریخ را گرفتند، پاکستان با صلابت از حقوق بین‌الملل، ثبات منطقه‌ای و همبستگی با همسایه‌اش دفاع کرد.
همچنین حمایت صمیمانه مردم پاکستان بسیار تأثیرگذار بود. ابراز همدلی‌های خودجوش آنان، انعکاسی عمیق در دل جامعه ایران داشت. مردم ایران با سپاس‌گزاری صحنه‌هایی را دیدند که در آن برادران و خواهران پاکستانی‌شان صدای خود را برای حمایت از ایران بلند کردند. این همبستگی و همدلی هرگز فراموش نخواهد شد؛ چراکه بار دیگر عمق پیوند میان دو ملت و قدرت ارزش‌های مشترک‌مان را یادآور شد.
ایران و پاکستان در عرصه نهادهای چندجانبه نیز سوابق درخشانی از همکاری دارند. در سازمان ملل، دو کشور همواره در دفاع از حقوق مردم فلسطین و تحقق اهداف توسعه پایدار در کنار هم ایستاده‌اند. در سازمان همکاری اسلامی، ما در جهت حل مشکلات امت اسلامی تلاش می‌کنیم. به‌عنوان اعضای فعال سازمان همکاری شانگهای، سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و گروه D-8، اهداف مشترکی در حوزه ارتباطات، همگرایی اقتصادی و صلح منطقه‌ای دنبال می‌کنیم. این هماهنگی دیپلماتیک، صدای ما را در سطح جهانی تقویت کرده و در جهت‌دهی به گفتمان بین‌المللی بر مبنای عدالت، چندجانبه‌گرایی و انصاف نقش دارد.
این همکاری صرفاً واکنشی به بحران‌ها نیست، بلکه بیانگر همگرایی راهبردی گسترده‌تری نیز هست. ایران و پاکستان هر دو بر اصول حاکمیت ملی، عدم مداخله در امور داخلی دیگران و حل‌وفصل مسالمت‌آمیز منازعات تأکید دارند. هر دو متعهد به نظمی منطقه‌ای هستند که در آن کشورهای مسلمان سرنوشت خود را به دست گیرند و با همکاری، آینده‌ای مشترک را رقم بزنند.
شراکت ما همچنین در بسترهای سه‌جانبه و منطقه‌ای وسیع‌تری نیز معنا می‌یابد. با توجه به افغانستان به‌عنوان همسایه مشترک، ایران و پاکستان منافع مشابهی در تثبیت آن کشور و جایگزینی توسعه و صلح به‌جای افراط‌گرایی دارند. با هم‌راستا کردن راهبردهای اقتصادی و بهره‌گیری از موقعیت‌های ژئواستراتژیک، دو کشور می‌توانند منطقه را از میدان رقابت به مرکز همکاری تبدیل کنند.
ایجاد کریدورهای تجاری و ترانزیتی کاربردی، مبتنی بر منافع مشترک، منافع ملموسی برای مردم دو کشور به همراه خواهد داشت و جایگاه ایران و پاکستان را به‌عنوان معماران نظم نوین منطقه‌ای تقویت خواهد کرد.
مسیر پیشِ رو، نیازمند وحدت، هدفمندی و اراده برای تبدیل آرمان‌های مشترک به نهادهای پایدار و دستاوردهای عملی است. تقویت گفت‌وگوهای دیپلماتیک، گسترش پیوندهای اقتصادی، تبادلات فرهنگی و آموزشی، و نهادینه‌سازی همکاری در حوزه‌های امنیتی و توسعه‌ای، عمق و تاب‌آوری واقعی به روابط دوجانبه خواهد بخشید.
سفر رئیس‌جمهور پزشکیان فرصتی است نه‌فقط برای تجدید تعهدات، بلکه برای بازاندیشی در چشم‌اندازها. در این مسیر، می‌توانیم از الهام‌بخش بزرگ، علامه اقبال — شاعر ملی پاکستان و شیفته‌ی اندیشه‌ی ایرانی — الهام بگیریم که یادآور شد: «ملت‌ها در دل شاعران زاده می‌شوند؛ در دست سیاستمداران یا رشد می‌کنند یا می‌میرند.»
اکنون وظیفه ماست که اطمینان حاصل کنیم ایران و پاکستان نه‌تنها رشد می‌کنند، بلکه دوشادوش هم به‌عنوان معماران آینده‌ای صلح‌آمیز، چندفرهنگی و همگرا در منطقه، سربرمی‌آورند.
دوستی ما یادگار گذشته نیست؛ سرمایه‌ای راهبردی برای آینده است. در وحدت، قدرت نهفته است؛ در همکاری، هدف نمایان می‌شود؛ و در احترام متقابل، بنیانی برای صلح پایدار و پیشرفت مشترک شکل می‌گیرد.
زنده باد دوستی ایران و پاکستان.»