همه‌چیز درباره فیلم شیشلیک محمد حسین مهدویان
اگر دنبال فیلمی هستید که با نگاهی طنز، واقعیت‌های اجتماعی را به تصویر بکشد، «شیشلیک» می‌تواند انتخاب جالبی باشد؛ فیلمی با کارگردانی محمدحسین مهدویان و بازی درخشان رضا عطاران که حرف‌های زیادی پشت خنده‌هایش دارد.
محمدحسین مهدویان، کارگردانی که بیشتر او را با فیلم‌های سیاسی و جدی می‌شناسیم، در «شیشلیک» سراغ فضای طنز رفته است. این فیلم سال ۱۳۹۹ ساخته شد و در جشنواره فیلم فجر همان سال، یکی از آثار جنجالی بود.
داستان فیلم شیشلیک چیست؟
به گزارش ایمنا، قصه درباره مردی به نام حسن با بازی رضا عطاران است؛ مردی که در یک شهرک کارگری زندگی می‌کند و تلاش می‌کند خانواده‌اش را از وضعیت فعلی‌شان نجات دهد. او جایی کار می‌کند که همه‌چیز نظم و قانون خاصی دارد، اما از بیرون بیشتر به یک کمپ نظامی شباهت دارد تا محل زندگی.
رؤسای این مجموعه با تبلیغات ایدئولوژیک تلاش می‌کنند کارگران را قانع نگه دارند. حسن اما دیگر خسته است؛ می‌خواهد فرزندانش چیزی بیشتر از این زندگی محدود را ببینند. او کم‌کم علیه این سیستم شروع به شورش می‌کند… اما نه با اسلحه، بلکه با خواستن، با صدا زدن و با پافشاری برای رسیدن به زندگی انسانی‌تر.
بازیگران فیلم شیشلیک؛ ترکیبی جذاب و موفق
یکی از دلایلی که شیشلیک دیده شد، انتخاب درست بازیگران بود. رضا عطاران در نقش حسن، ترکیب بی‌نظیری از طنز و تراژدی را ارائه داد. او این بار فقط برای خنداندن روی پرده نبود، بلکه گریه‌ای تلخ پشت لبخندهایش پنهان بود.
از دیگر بازیگران مهم فیلم می‌توان به این افراد اشاره کرد:
جواد عزتی در نقش رئیس خشک و ایدئولوژیک شهرک
جمیله دارالشفایی، همسر حسن
عباس جمشیدی‌فر و غلامرضا نیکخواه که در نقش‌های فرعی درخشیدند؛
این ترکیب، توازن خوبی میان طنز و درام ایجاد کرده و موجب شده است مخاطب با داستان ارتباط بگیرد.
کارگردانی متفاوت مهدویان در شیشلیک
محمدحسین مهدویان همیشه به روایتگری دقیق و وفاداری به واقعیت معروف بوده است، اما در «شیشلیک» سبک او متفاوت است. او این‌بار فانتزی را با رئالیسم ترکیب کرده، از نمادگرایی استفاده کرده است و قصه‌ای ساخته که در عین حال که ممکن است اغراق‌آمیز به نظر برسد، واقعیت تلخی را فریاد می‌زند.
اگر پیش‌تر مهدویان را با «ایستاده در غبار»، «ماجرای نیمروز» یا «زخم کاری» شناخته‌اید، این فیلم چهره‌ی دیگری از او را نشان می‌دهد؛ کارگردانی که بلد است هم شوکه کند، هم بخنداند، هم فکر مخاطب را درگیر کند.
نقد فیلم شیشلیک؛ موافقان و مخالفان چه گفتند؟
فیلم «شیشلیک» مثل هر اثر جسور دیگری، موافقان و مخالفان زیادی داشت.
موافقان می‌گفتند: فیلم به دردهای واقعی طبقه کارگر پرداخته، بازی رضا عطاران درخشان و متفاوت بوده است و طنز فیلم تنها برای خنده نیست، بلکه پیام‌دار است.
مخالفان اما معتقد بودند: روایت بیش از حد نمادین و اغراق‌شده است، پیام‌های ایدئولوژیک زیادی دارد که ممکن است مخاطب را دل‌زده کند و ساختار فیلم در بعضی بخش‌ها دچار آشفتگی است.
با این حال، کمتر کسی منکر این شد که «شیشلیک» فیلمی متفاوت در سینمای ایران است؛ فیلمی که حرف دارد و با زبان خاص خودش آن را فریاد می‌زند.
حاشیه‌های شیشلیک؛ از سانسور تا نقدها
یکی از دلایل دیده شدن «شیشلیک»، حاشیه‌های آن بود. فیلم در جشنواره فیلم فجر، واکنش‌های زیادی را به‌دنبال داشت. برخی گفتند فیلم به‌شدت انتقادی است و خط قرمزها را رد کرده، بعضی دیگر آن را نشانه‌ای از بلوغ سینمای اجتماعی دانستند، همچنین بحث‌هایی درباره حذف برخی سکانس‌ها در نسخه اکران‌شده وجود داشت؛ سکانس‌هایی که گفته می‌شود بیشتر بار انتقادی داشتند.
فروش گیشه و استقبال مخاطبان
با وجود تمام حاشیه‌ها، فیلم در زمان اکرانش فروش به‌نسبت خوبی داشت و در اکران آنلاین هم توانست توجه مخاطبان را جلب کند. بسیاری از بینندگان در شبکه‌های اجتماعی از این فیلم نوشتند و این جمله معروف را تکرار کردند: «گاهی برای اینکه دیوانه نشوی، باید بخندی.»