گزینه های تهاجمی حزب الله در جنگ آتی کدام اند

آبان نیوز| وبسابت المیادین در تحلیلی به رویایی احتمالی حزب الله لبنان با ارتش رژیم صهیونیستی پرداخته و گزینه های تهاجمی حزب اییه را بر می شمرد در ادامه این تحلیل را می خوانید:

حزب‌الله به‌عنوان یک نیروی نظامی مدرن و رو به رشد در نظر گرفته می‌شود و تشکیلات نظامی آن و طرح‌های رزمی که بر آن تکیه می‌کند، بیشتر به کار یگان‌های ویژه و نخبه نزدیک است تا ارتش‌های معمولی، بنابراین گزینه‌های تهاجمی حزب‌الله چیست؟

اگرچه بیشتر گزارش‌های رسانه‌های صهیونیستی، به‌ویژه طی دو ماه اخیر، حکایت از وقوع درگیری نظامی در جبهه شمالی فلسطین اشغالی میان «ارتش» اسرائیل از یک سو و حزب‌الله لبنان از سوی دیگر دارد. و اگرچه اکثر تحلیلگران نظامی اسرائیلی تمایل دارند که این رویارویی بیش از هر زمان دیگری به وقوع نزدیک شود. بر فراز بخش شمالی روستای اشغالی قاجار، یا به دلیل برپایی دو خیمه توسط حزب الله در منطقه اشغالی مزارع شبعا، علاوه بر برخی تحرکات عمومی فعالان حزبی در امتداد حصار جداکننده دو کشور، نشان دهنده این نیست که ما نزدیک به آن رویارویی است و محتمل ترین سناریو برای وقوع در مرحله نزدیک بعدی، باقی ماندن وضعیت به همان شکلی است که در طول هفده سال پس از جنگ بود. ژوئیه ۲۰۰۶، با احتمال افزایش سطح تنش در یک بار کاهش می یابد، اما نه به اندازه ای که بتواند به درگیری نظامی منجر شود، همانطور که رسانه های اسرائیل پیش بینی کردند.

با این حال، چون تجربه به ما آموخته است که در قضاوت وقایع عجله نکنیم و همچنین به ما آموخته است که فقط انجام یک اشتباه کوچک در میدان، یا محاسبه نادرست شرایط از این طرف یا آن طرف، می تواند منجر به بروز یک بیماری خشن شود. جنگی که منطقه را به ناشناخته می برد، علاوه بر احتمال تبدیل آن به درگیری، جنگ منطقه ای گسترده ای که در آن جبهه های زیادی وجود دارد و رزمندگان زیادی در آن حضور دارند، بنابراین سناریوهای آن جنگ را از همه جهات، و ما سعی خواهیم کرد تصویری تقریبی از عواقبی که می تواند از آن حاصل شود، ترسیم کنیم، علاوه بر این، نقشه های تاکتیکی را که طرفین رویارویی می توانند به آن متوسل شوند، روشن کنیم.

در قسمت اول این مقاله به گزینه‌های تاکتیکی که «ارتش اشغالگر اسرائیل» در صورت تصمیم به انجام عملیات نظامی علیه حزب‌الله می‌توانست از آن‌ها استفاده کند، اشاره کردیم و همچنین اشاره کردیم که همه این گزینه‌ها دشوار به نظر می‌رسند. به ویژه با توجه به مشکلات فراوانی که «ارتش» از آن رنج می‌برد، جنبش صهیونیستی، در راس آن مشکلاتی است که دراالبر از آن رنج می‌برد، و همه گزارش‌های مطبوعات اسرائیل به اتفاق آرا متفق القول هستند که از «تاکتیکی» رنج می‌برد. وخامت» که آن را از انجام یک مانور نظامی در مقیاس بزرگ در میدان نبرد، به ویژه در یک محیط پیچیده و خطرناک مانند محیط جنوب لبنان، باز می دارد، این همان چیزی است که قبلاً در جریان تجاوزات جولای ۲۰۰۶ و جنگ های غزه از آن رنج برد. در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴

و در حمله به جنین در ژوئیه گذشته، علاوه بر شکاف شدیدی که نهادهای اسرائیلی، به ویژه نهاد «ارتش» از آن رنج می برند، به دلیل اصلاحات قضایی که نتانیاهو و شرکای او به دنبال تصویب در پارلمان هستند. همچنین یادآور شدیم که تصمیم به جنگ از سوی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و گالانت، وزیر دفاع وی که در دوره قبل با تکرار عبارت بازگشت لبنان به عصر حجر، اشتیاق به جنگ نشان دادند، خواهد بود. مساوی با تصمیم خودکشی دسته جمعی برای نهادهای نظامی و سیاسی در “اسرائیل” است و اینکه سرنوشت رهبرانی که از این گزینه حمایت می کنند با سرنوشت ایهود اولمرت که در سال ۲۰۰۶ اشتباه محاسباتی کرد و بدون روشنی وارد نبرد شد تفاوتی نخواهد داشت. برنامه ریزی کنید و بدون داشتن تجربه قبلی به او کمک کنید تا تصمیمی به این بزرگی بگیرد.

در این قسمت به گزینه های طرف مقابل در این رویارویی مورد انتظار که حزب الله لبنان است، می پردازیم، به ویژه گزینه های تهاجمی آن، چرا که اکثر گزارش ها حاکی از آن است که تمامی اقدامات لازم را برای مقابله با چنین جنگی انجام داده است. اگرچه ارزیابی آن از وضعیت حاکی از آن است که درصد شیوع آن نبرد زیاد نیست و از ۱۰ بیشتر نمی شود. سه سطح در رده های حزب، با امکان افزایش آن به حداکثر سطح در صورت توسعه موضوع و افزایش نسبت ریسک.

با این حال، قبل از بررسی این گزینه‌های تهاجمی، توانایی‌های حزب لبنان را که سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل به‌عنوان خطرناک‌ترین دشمن در نزدیکی طبقه‌بندی می‌کنند، هر چند به سرعت، یادآور می‌شویم و برجسته‌ترین تهدید برای «دولت» در این منطقه است. در تمام سطوح و اینکه توانایی های نظامی و توانایی های برنامه ریزی و عملیاتی آن، آن را در ردیف مرگبارترین نیروهای جهان قرار می دهد، به ویژه در زمینه جنگ چریکی یا «جنگ نامتقارن» که «اسرائیل» از انجام آن بیم دارد. به دلیل پیچیدگی های زیادی که دارد.

توانایی های نظامی حزب الله

در بسیاری از تحقیقات انجام شده توسط مراکز مطالعاتی تخصصی، مشاهده می شود که حزب الله یک نیروی نظامی مدرن و رو به رشد است و تشکیلات نظامی و نقشه های رزمی آن که بر آن تکیه می کند، بیشتر به کار یگان های ویژه و نخبه نزدیک است تا ارتش های معمولی. این کشور متکی به زرادخانه بزرگی از سلاح‌های پیشرفته به ویژه در سطح سلاح موشکی است که به گفته رسانه‌های اسرائیلی، بیش از ۲۰۰ هزار موشک در اختیار دارد که بیش از نیمی از آنها موشک‌های دقیق هستند که حاشیه خطای آن نیز وجود دارد. از چند متر تجاوز نمی کند.

این حزب دارای موشک های “کاتیوشا” و “گراد” کالیبر ۱۰۷ و ۱۲۲ میلی متر با برد ۴۰ کیلومتر، موشک های “فجر ۳” با برد بیش از ۴۵ کیلومتر و “فجر ۵” با برد بیش از ۷۵ کیلومتر علاوه بر موشک های «رعد ۲» و «رعد»، رعد ۳ که بردی در حدود ۷۰ کیلومتر دارد و موشک های خیبر ۱ که بیش از ۱۰۰ کیلومتر برد دارند. علاوه بر موشک های «زلزال ۱» و «زلزال ۲»، برد اولی حدود ۱۶۰ کیلومتر و برد دومی حدود ۲۱۰ کیلومتر است. حزب الله علاوه بر همه موارد فوق، دارای موشک فاتح ۱۱۰، یک موشک بالستیک با برد ۳۰۰ کیلومتر و کلاهک جنگی به وزن ۵۰۰ کیلوگرم است. موشک‌هایی که بیش از همه در محافل صهیونیستی نگران‌کننده هستند، موشک‌های «اسکاد» هستند که آخرین نسخه آن بیش از ۷۰۰ کیلومتر برد دارد و می‌تواند تمام اهداف حیاتی و حساس داخل رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهد.

این علاوه بر در اختیار داشتن سامانه‌های موشکی ضد تانک این حزب است که می‌تواند توانایی‌های نیروهای زرهی اسرائیل را فلج کند، همانطور که در وادی الحجیر در جنگ جولای اتفاق افتاد و رسانه‌های نظامی حزب چند روز پیش صحنه‌هایی از این جنگ را منتشر کردند. سامانه ضد تانک «ثارالله» که از نظر سرعت، برد و دقت جراحت از قابلیت های برتری برخوردار است، همانطور که در صحنه ها نشان داده شده، سکوی دوگانه ای است که به نظر می رسد موشک «کورنت» ساخت روسیه باشد. دو موشک پشت سر هم شلیک می کند به طوری که با اختلاف کسری از ثانیه به هدف اصابت می کند که هر چقدر هم که مستحکم باشد منجر به انهدام کامل آن می شود، با اشاره به اینکه برد این سامانه به گفته برخی منابع برد آن دو برابر سامانه شناخته شده «کورنت» یعنی حدود ۱۰ کیلومتر است.

علاوه بر این، حزب الله دارای موشک های زمین به دریا با انواع و بردهای مختلف است که می تواند کشتی ها و قایق های نظامی اسرائیل را مورد اصابت قرار دهد و منهدم کند، همانطور که در جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ اتفاق افتاد، زمانی که ناو اسرائیلی “سعار ۵” در سواحل هدف قرار گرفت. تایر با موشک ساخت چین، همان طور که برخی منابع رسانه ای در آن زمان اشاره کردند، یک “سی-۸۰۲”.

به گفته منابع اسرائیلی و آمریکایی، این حزب در حال حاضر سامانه‌های موشکی ضد کشتی از انواع مختلفی مانند موشک «نور» ساخت ایران با برد ۲۰۰ کیلومتر و موشک «القادر» با برد در اختیار دارد. بیش از ۳۰۰ کیلومتر علاوه بر موشک روسی “یاخونت” که در نسخه اول خود ۳۰۰ کیلومتر برد دارد و علاوه بر موشک ایرانی یکی از کارآمدترین و بهترین موشک های دریایی جهان است. موشک ابومهدی با برد ۱۰۰۰ کیلومتر که می تواند از سکوهای ثابت و متحرک پرتاب شود که در هر رویارویی آتی خطری قریب الوقوع برای نبردناوهای نظامی اسرائیل به همراه خواهد داشت.

این علاوه بر در اختیار داشتن سامانه‌های پدافند هوایی این حزب است که نوع یا تعداد دقیق آن‌ها هنوز مشخص نیست و به نظر می‌رسد در صورت وقوع در دور بعدی درگیری غافلگیرکننده باشد، هرچند برخی منابع اسرائیلی اشاره کردند که حزب دارای موشک های زمین به هوای شانه ای است که از جمله آنها می توان به موشک های معروف آمریکایی “استینگر” اشاره کرد که به گفته منابع اسرائیلی از طریق افغانستان به طرف مهمان رسید، علاوه بر موشک های روسی SA-16 و SA-18 که می توانند شلیک کنند. هواپیماها را در فاصله ۵ کیلومتری و در ارتفاع ۳.۵ کیلومتری پایین می آورند. این علاوه بر باتری های سنگین SA-8، SA-17 و SA-22 است.

حزب‌الله علاوه بر موشک‌های تهاجمی، دریایی و دفاعی که در مقالات قبلی به طور گسترده به برخی از آنها پرداخته‌ایم، بیش از ۲۰۰۰ پهپاد در انواع مختلف دارد که بخش بزرگی از آنها دارای قابلیت‌های تهاجمی کیفی مانند شاهد ۱۳۶ ساخت ایران است. در جنگ روسیه کارایی فوق العاده ای را به اثبات رسانده است – همانطور که بسیاری از محافل اطلاعاتی در جهان می گویند هواپیماهای اوکراینی همراه با سایر هواپیماهای “مهاجر” و “موجودات”.

علاوه بر همه اینها، حزب الله دارای نیروی زمینی نخبه مدرن و باتجربه است که در راس آن “لشکر رضوان” قرار دارد که کارشناسان نظامی رژیم صهیونیستی آن را یکی از کارآمدترین یگان های رزمی در جهان توصیف می کنند و جنگنده های آن مهارت های رزمی بی نظیری دارند. در بسیاری از زمینه‌ها به نبرد، به‌ویژه هنگام حضور در دفاع از سوریه در برابر جنگ جهانی که علیه آن به راه انداخته شده بود، پیشرفت کرد.

تأثیر قدرتی که این حزب بر اظهارات سید حسن نصرالله، دبیرکل خود داشت، مشهود بود، به ویژه در آخرین سخنرانی وی در سالگرد پیروزی جولای، که مطبوعات اسرائیل آن را یکی از مهم ترین سخنرانی های وی توصیف کردند. در سال‌های اخیر ایراد شد و این سخنرانی دوباره به اسرائیلی‌ها یادآوری کرد که باید برای آن آماده شوند و از آن بترسند، زیرا دبیرکل حزب‌الله در پاسخ به تهدیدات وزیر رژیم صهیونیستی تهدید به بازگرداندن رژیم صهیونیستی به عصر حجر کرد. جنگ، یوآو گالانت، و اشاره کرد که حزب او می تواند به تمام تاسیسات استراتژیک و حساس در داخل “اسرائیل” ضربه بزند، که مهمترین آنها ایستگاه های تولید برق، ایستگاه های آب، شبکه های ارتباطی، میادین نفت و گاز، موسسات مرتبط با ارائه خدمات به شهرک نشینان، در علاوه بر اهداف نظامی حیاتی مانند فرودگاه ها، پایگاه های هوایی، تاسیسات هسته ای، بنادر دریایی و مراکز تصمیم گیری در اسرائیل مانند وزارت جنگ، پارلمان، مقر دولت و غیره.

با توجه به شناخت رهبران دشمن صهیونیستی از توانمندی ها و توانمندی های حزب الله، آنها کاملاً آگاهند که رویارویی با آن در هر جنگ پیش رو دشوار و سخت خواهد بود و از نظر شکل و موضوع با جنگ قبلی در سال ۲۰۰۶ متفاوت خواهد بود. به ویژه اینکه حزب اکنون معادلات استراتژیک بازدارندگی با “دولت اشغالگر” دارد، علاوه بر توانایی های خود در جنگ ترکیبی که ترکیبی از جنگ چریکی با جنگ متعارف است.

با این حال، ممکن است این آگاهی برای جلوگیری از رویارویی «دولت» اشغالگر، صرف نظر از اندازه و گستردگی آن، با حزب الله، به دلیل تمایل به خروج از مارپیچ مشکلات داخلی که «دولت» دارد، کافی نباشد. نزدیک به ۹ ماه است که از شکاف های شدیدی که به بسیاری از طرف ها رسیده است، رنج می برد، نهادهای اسرائیل، به ویژه ارتش، علاوه بر مشکلات در سطح اقتصادی، زیرساخت ها و بسیاری موارد دیگر.

بنابراین، رفتن به چنین جنگی بدون شک به معنای آن است که جبهه داخلی رژیم صهیونیستی در معرض ضربات عظیم و خردکننده ای قرار خواهد گرفت که ممکن است بر ثبات و انسجام آن تأثیر بگذارد و در مراحل بعدی به خصوص در صورت طولانی شدن جنگ منجر شود. و گسترش یافت، تا فروپاشی آن جبهه، که طرف نرم «اسرائیل» است، چنانکه در نبردهای قبلی، به ویژه با مقاومت در نوار غزه، از عناصر استواری برخوردار نیست.

حزب الله و گزینه های تهاجمی

حزب الله طیف گسترده ای از گزینه های جنگی تهاجمی را در اختیار دارد که از طریق آنها می تواند به هرگونه تجاوز احتمالی اسرائیل پاسخ دهد و استفاده از این گزینه ها بستگی به اندازه و نوع نبردی دارد که باید انجام شود و به چه سطوحی می تواند برسد.

با توجه به حجم توانمندی‌های بزرگی که حزب‌الله در سطح نظامی دارد که در بالا به برخی از آن‌ها اشاره کردیم و بر اساس آنچه از اظهارات و تهدیدهای دبیرکل حزب الله سید حسن نصرالله می‌شنویم، می‌توان انتظار داشت که طرف به طیف وسیعی از گزینه‌های نظامی تهاجمی متوسل شود که ستون فقرات «دولت اشغالگر» را هدف قرار خواهد داد، بر اساس طرحی که ویژگی‌های آن تا حدی مشخص به نظر می‌رسید، با احتمال شگفتی‌های بسیاری که هیچ‌کس ممکن است رخ ندهد. می توان انتظار داشت، به ویژه در سطح تهاجم زمینی نیروهای نخبه حزب به مناطق شمالی فلسطین اشغالی.

با این حال، در اینجا ذکر این نکته ضروری است که هر جنگ احتمالی لزوماً به سطح یک جنگ فراگیر و علنی آنطور که برخی انتظار دارند نمی رسد، بلکه ممکن است به رویارویی محدود شود که بسته به شرایط منطقه ای اطراف، از نظر جغرافیایی محدود و از نظر زمانی کوتاه است. که غالباً تأثیرات مستقیم و تأثیرگذاری بر مقیاس جنگ، نبرد و گستردگی آن بر جای می گذارد.

در بخش سوم و پایانی به گزینه‌های تهاجمی که حزب‌الله می‌تواند در پاسخ به هرگونه تجاوز احتمالی اسرائیل استفاده کند، می‌پردازیم و خاطرنشان می‌کنیم که گزینه‌هایی که به آن‌ها اشاره می‌کنیم نتیجه تحلیل است و نه نتیجه قبلی. اطلاعات، و بنابراین ممکن است درست یا غلط باشند.